Kaç tel saçın dudaklarına dokunur?
Kaç damla gözyaşı yanaklarını ıslatır,
Tenine huzur verir, çíğ tanelerini kıskandırır.
Kaç günaydın bir sabaha sığar sen olmayınca?
Peki ya akşam;
Sen yoksan, evde değilsen
Neden akşam olsun, gece niye siyah olsun?
Zaten sen olmayınca gökkuşağı küstü,
Bulut gökyüzünü terk etti, güneş ise hiç doğmadı.
Çünkü güneş alışmıştı:
Sen gülünce yükselmeye, ısıtmaya.
Herkes ısınırken, ben niye üşüyorum?
Kayıt Tarihi : 21.5.2018 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!