Ağrı Dağı(Türkü) 2 Şiiri - İzzet Yaylacı

Ağrı dağı gibi figanım bitmez,
Ağlarım sesimi bir dem işitmez,
Görürsün bu devran böylece gitmez,
Hiç yok sevdiceğim imanın senin.

Tükenmek bilmiyor ah ile zarım,
Dört mevsim geçer de geçmez efkarım,
Sendendir gördüğün beyaz saçlarım,
Hiç yok sevdiceğim imanın senin.

Bu sevdayı yalnız yaşaması zor,
İster hem Leyla’ya hem Mecnuna sor.
Gördüğüm rüyayı hep hayıra yor,
Hiç yok sevdiceğim imanın senin.

Gurbet pare pare eder içimi,
Anlar mısın acep yolsam saçımı?
Söyle de bileyim nedir suçumu?
Hiç yok sevdiceğim imanın senin.

Bir lahza bakmaya gelmiyor gözün,
Bilmem neden bana gülmüyor yüzün?
Daha kulağımda”olumsuz” sözün,
Hiç yok sevdiceğim imanın senin.

Koştum ellerine gül tutmak için,
Yaralı gönlümü avutmak için,
Çok erken değil mi unutmak için?
Hiç yok sevdiceğim imanın senin.