Güneş batarken
İpliği tüylenen
Naylonumsu bir hüzün,
Avuçlarımdan giden bir gün daha,
Sensiz akşamları
İliklerim,ceketimin kopuşan düğmelerinden,
Unutulmak gibi bir ağırlık başımda,
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Öyledir zaten...
"Unutunca unutulur" insan...
Unutamadığında da hep "o ağırlığı" taşır...
Kalın, eskidikçe düğmeleri düşen bir ceket gibi....
...
Etkili, tarzına has bir şiir..
Tebrikler Zerrin Hanım..
Çok teşekkür ediyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta