Güneş batarken
İpliği tüylenen
Naylonumsu bir hüzün,
Avuçlarımdan giden bir gün daha,
Sensiz akşamları
İliklerim,ceketimin kopuşan düğmelerinden,
Unutulmak gibi bir ağırlık başımda,
Unutmayı bilemediğim o günden beri!
Zerrin Zengin Dönmez
Kayıt Tarihi : 3.9.2020 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Unutunca unutulur" insan...
Unutamadığında da hep "o ağırlığı" taşır...
Kalın, eskidikçe düğmeleri düşen bir ceket gibi....
...
Etkili, tarzına has bir şiir..
Tebrikler Zerrin Hanım..
Çok teşekkür ediyorum
TÜM YORUMLAR (1)