Her gün cinayetler, her gün felâket,
Seni uğursuzluk sardı Türkiyem.
Her gün hıyanetler, her gün delâlet,
Gelmiyor bir türlü ardı Türkiyem.
Nerden musallattır bu kötü kader?
Yurdu baştanbaşa kapladı keder.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Der ki... Harriet Tubman...
İki şeye hakkım olduğuna karar verdim: Özgürlük ve ölüm. Birine sahip olamazsam ötekini isterim çünkü hiç kimse beni canlı tutsak edemez.
Ve eklemek isterim... Ağlamak yakışmaz benim ülküme... ülkeme...
Aç olana aş, yuvasız kalana yuva... yetim kalanın başını okşayacak el olabiliriz biz ancak...
Yüreğinize sağlık...
Saygılarımla...
Sayın Gül Başpınar, teşekkür eder, esenlikler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta