Ağlıyorsun Şiiri - Ahmet Ersin Taşel

Umut şimşekleri çakar
Yapayalnız yüreğinde
"Onu ararken"

Karanlığı delercesine
Aydınlatan bir ışık huzmesi
Aniden başlayan yağmur...

Şimdi o karanlıkta

Bulutların arkasında
Saklanan ay ışığı altında

Bir göl kıyısında

Gözlerinden düşen yaşla dağılan
Sudaki aksimin dalgalanmasını seyrediyorum

Gecenin soluğunu çekiyorum
Derin derin...

Toprağın kokusu içine doluyor

Düşen damlalarla her yer pıtır pıtır inliyor

Bir gürültü patlıyor
Ürperiyorsun

Hatırlıyorum
Her şey onunla başladı, onunla bitecek

Yağmurla gözyaşlarım birbirine karışıyor
Soruyorum hangimiz ağlıyor diye

Ben mi yoksa şu içine kapanmış
Hırçın gök kubbe mi

Parmağımı yeni oluşan
Çamurun içine batırıyorum

İşte her şey böyle başladı böyle bitecek

Ne demişler
Topraktan geldik
Toprağa döneceğiz

Allah'tan geldik...
Allah'a döneceğiz...