Ağlıyordu Şiiri - Enis Özel

Ağlıyordu birisi...
Karşımda öylece duruvermiş
O güzel gözlerinden,
Gözyaşları süzülüyordu

Ağlıyordu birisi...
İçinde bir takım, hüzün ve keder
Kalbinde ise tarif edilemeyen
Fırtınalar esiyordu

Ağlıyordu birisi...
İçinde yıllar sonra da olsa kopan
Kopmak zorunda kalan dostlukları
İstemeye istemeye, gözyaşlarıyla
Maziye gömüyordu

Elinden gelse zoraki tutmaya çalıştığı
Güzel gözlerinden süzülen, gözyaşı damlacıklarını
Hıçkırarak, haykırarak
Doyasıya
Boşaltmak istiyordu

Diyemedi dudaklarım ne olur sus...
Ne olur ağlama çünkü hayat
Değmezdi inan O akan damlacığın
Bir damlasına, bir zerresine

O gözyaşlarını... Durdurmak isterdim
Mutluluğa dönüştürmek isterdim
O üzgün kalbini
Doyasıya mutluluktan havalara
Uçurmak isterdim

Uzanamadı ellerim,
O güzel yüzünün sıcaklığına
Dokunamadı
Dokunamadı, dudaklarım dudaklarına
Susuzluğumu anlatamadı,
Silemedi
Gözlerinden akan gözyaşlarını
Sözcüklerim, dindiremedi

Oysa ki;
Sarılmak isterdim sana deliler gibi
O üzgün kalbinin acı ve kederini
Kollarımın arasında dindirmek isterdim

Seni teselli etmek isterdim
Yanıbaşında oturarak
İnsanın mutlu olabilmesi için
Her zaman ve her an
Mutlaka bir şeylerin var olduğunu
Anlatmak isterdim

Anlatmak isterdim,
O kırık anında
Daha içten, daha sıcak
Yanımda yanıbaşımda
Olmanı isterdim
Oysa ki senin yinede beni
Bırakıp gidişine
Bir mana veremedim

Oysa ki;
Anlatmak istiyordu
Kalbindeki dertleri ve kederleri
Bir arkadaş, bir dost. bir sevgiliyle
Paylaşmak istiyordu

Duyuyordum;
Gözlerinden dökülen gözyaşlarıyla
Hıçkıra hıçkıra bir sevgiliye
Sarılmak istiyordu

Sarmak istiyordu onu
Kalbinde duyduğu kötü duyguları
Onun sımsıcak kollarında
Unutmak istiyordu

Ama susuyordu yine,
İnsanı doğuştan var ve mutlu eden
O yüce sevgi ve şefkate
Bütün inadıyla karşı koyuyordu

Gidiyordu birisi,
Gözleri ağlamaklı
Kalbinde ise hala
Bin arkadaşını terketmiş olmanın hüzünü
Saklı duruyor
Oysa ki
Binbirinci dostunun
Hala yanında olduğunun
Farkında bile değildi...