Gönül harman yeri, doğuyor güller
Evire çevire okur bülbüller.
Toparlar hasadı tomurcuk diller;
Çağlıyor dağlıyor aklıyor yeller.
Hazın doruğunda gönül uçuşur,
Mağmasında yürek akar tutuşur,
Korlaşır, harlaşır baran gülüşür,
Bağında dağında çaklıyor yeller.
N’yleyeyim gönül közünde dağlar.
Sevgiyle saygıyla özünde çağlar.
Şavkından şevkinden bahçeler bağlar.
Çağlıyor dağlıyor şaklıyor yeller.
Kayıt Tarihi : 7.10.2009 08:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
X
Sevgiden hasretten, özünde ağlar.
Kör kör düğümlerle, atılmış bağlar;
Köle eyler can, çâklatır yeller...
Yüreğine sağlık dost,esinin bol olsun,kalemin susmasın,saygı ve sevgiler...
tam puan
TÜM YORUMLAR (35)