Ağlıyor koca şehir Şiiri - Şair Medoss

Ağlıyor koca şehir
Sensizliğe isyan edercesine...
Üşüyorum
İçimdeki fırtınada bir ben varım.
Yanlızım
İstediğim fazla şey yoktu hayatttan;
Derinliğinde kaybolacağım gözlerindi
Sendelediğimde tutamadığım ellerindi
Gökyüzüne bakıp hayaller kurardım senin için
Sonsuzlukta nasıl olur insan
Sesi soluğu nasıl duyulur.
Kolay herşey sana
Sen üzülmezsin.
Sen iyisin.
Uzak kaldığım sevdiğim oldun hep
Yanımdaydın hemde çok yakınımdadın.
Derin bir uzaklıktı seninki
Hani binlerce insanın içinde yapayanlız hissetmek varya
işte öyle bişeydi
İçimi acıtan bu bilinmez acıya alışmıştım.
Bitmiyecek sandım...
Boşverilmişim boşversem ne yazardı.
Döndün sende döndün bana.
Tam bitti yok artık acılar demiştim
Sen yine uzak kaldığım sevdiğim oldun.