Ağlayarak Açılmak Şiiri - Kutsal Çakıroğlu

ilk merhabamız bile canhıraş bir çığlıktır…
Ağlayarak başlıyoruz hayata
O yüzdendir gözlerimizin sürekli nemli,
bakışlarımızın mahzun oluşu…

Durup dururken ağlamak isteriz…
Neden mi?
Nedenini bilebilsek hiç ağlar mıydık
Gülmek dururken?
Kim bilir?
Belki de geleneğimizin gereğidir ağlamak…

Oysa ağlamak iyi dir deriz
Derdini,acısını, özlemini, öfkesini ve
isyanını içinde tuta biriktire,
Bir volkan gibi patlamak üzere olan
Ezilmiş horlanmış birine
Ağla, açılırsın demez miyiz?

Ama açılmıyor, açılamıyor
Zulüm zindanının paslı prangaları
Yüreklerin bileğinde…
Ondandır sabahların suskunluğu
ve akşamların hüznü ile…
Ağlamak, ağlamak, isteriz…

Açılmak… Ağlayarak açılmak…
İki damla gözyaşı,
İki kırık hıçkırıkla açılabilseydi insan;
Mutluluk gemileri yüzerdi gözyaşı denizinde…