Ağlayanı var Şiiri - Akın Gündüz

Bağında güllere, bülbüller konar
Türlü türlü açan, çiçeklerin var
Bülbül solan güle, seherde ağlar
Koparmayın daldan, ağlayanı var

Ben seni benzettim, bağdaki güle
Sen söyle ey yar, aç kalbin bülbüle
Bir gün çıkıp gel sen, seher yeliyle
Dokun şu sineme, bekleyenin var

Seni benzetmek; ne müşkül ne mümkün
Alnın örter, nergis gibi kâkülün
Saklama benden yar, kaldır kâkülün
Bu ay suretinin, gözleyeni var

Saçların uzamış; sümbüle benzer
Elinin değdiği yerde, gül biter
Gülünce o gamzen, beni mest eder
Bu çukurda her gün kaybolanın var

Kul Akın’ım gider, dağlar ardına
Belki rast gelirim, yârin bağına
Bir su verem solan, yeşil bağına
Bu gönül bahçenin, koklayanı var