Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
hoşbehd olsan ay hânım.. tebr,kler şier e göre
gardesim.. bu duygu selinin onunde eyilip tezim edip ve sapka cikartmak tan baska elimden bir is gelmiri....
Ağlayan rüya, ağlatan şiir olmuş... Duygu seliniz, yürek sesiniz hiç susmasın şairem... Tebrik ve saygımla...
Anne...
Bir ayaz var bugün, buz kesti her yan
Yüreğim üşüyor, yüreğim anne
Gönlüm çıplak, gönlüm anadan üryan
Bin kahır taşıyor, bin kahır anne
Bilmem hangi ateş yanar özümden
Ölsem bile şekva etmem yazımdan
Öpüp okşadığın çocuk yüzümden
Bin parça düşüyor, bin parça anne
Hak'kın yarattığı şaheser sensin
Bildim yüreğimde yanan kor sensin
Gerisi yalan en tatlı yar sensin
Bir gerçek ışıyor, bir gerçek anne
08/05/2009
Ümit Karataş
****************************************
Saygı ve hürmetlerimle kaleminiz daim olsun.
Kesilib mu yolun başına dönüm
Bağlıdır mı qolun başına dönüm
Gelim toprağına daşına dönüm
Bu fani dünyadan niye küsürsen
EN GÜZEL ANNE ŞİİRLERİNDEN BİRİ
SU GİBİ İNSANIN DİLİNDE ALIYOR
AZERBAYCAN TÜRKÇESİYLE YAZILDIĞI HALDE HİÇ BİR SÖZCÜĞÜNÜ YADIRGAMIYORUZ
BUNDA YAZARIN SÖZCÜKLERİ SEÇMESİNİN ROLÜ ELBETTE ÇOK BÜYÜK
BU KADAR GÜZEL BİR YÜREĞİN ŞİİRİNİ OKUMAKTAN BÜYÜK BİRE MUTLULUK DUYDUM.
KENDİSİNİ İÇTENLİKLE KUTLUYORUM
Kesilib mu yolun başına dönüm
Bağlıdır mı qolun başına dönüm
Gelim toprağına daşına dönüm
Bu fani dünyadan niye küsürsen
EN GÜZEL ANNE ŞİİRLERİNDEN BİRİ
SU GİBİ İNSANIN DİLİNDE ALIYOR
AZERBAYCAN TÜRKÇESİYLE YAZILDIĞI HALDE HİÇ BİR SÖZCÜĞÜNÜ YADIRGAMIYORUZ
BUNDA YAZARIN SÖZCÜKLERİ SEÇMESİNİN ROLÜ ELBETTE ÇOK BÜYÜK
BU KADAR GÜZEL BİR YÜREĞİN ŞİİRİNİ OKUMAKTAN BÜYÜK BİRE MUTLULUK DUYDUM.
KENDİSİNİ İÇTENLİKLE KUTLUYORUM
Çok harika bir şiir.Ben de şiir yazıyorum,anlarım şiirin güzellerini.Ankara'dan canım Bakı'ya kucaklar dolusu selam.2005'de bakıdaydım,tam 25 gün.
Duygu derinliği mükemmel, anlamlı ve etkili bir eser.
Severek ve keyifle okudum, tebrikler.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi Çelik
Mersin
Derdini qellbinde aparan anam
İndidi o dünyada derd mi çekirsen..
Derdli balasından nigaran anam
Özüne derdlerden ev mi tikirsen
Güzel ve anlamlı dörtlükler tebrik ederim
Ağlayan yuxu (Ağlayan ruya)
Derdini qellbinde aparan anam (aparan -götüren)
İndidi o dünyada derd mi çekirsen..
Derdli balasından nigaran anam
Özüne derdlerden ev mi tikirsen... (özüne- kendine)
Qurut göz yaşını qurbanın olum (yuma -yıkama)
Yuma baş daşını qurbanın olum
Ağrıtma başını qurbanın olum
Bükülmüş belini niye bükürsen..
Başımın üstünde ruhun ağladı
Oyandım dalınca yuxum ağladı (yuxu-uyku)
Sineme çekilen dağım ağladı
Külü öz başına niye tökürsen...
Kesilib mu yolun başına dönüm
Bağlıdır mı qolun başına dönüm
Gelim toprağına daşına dönüm
Bu fani dünyadan niye küsürsen......Xatıre Vaqif
Hatire Vaqif
selam hatire ;
bence bu rüya çok güzel bir rüya idi sevgi ve özlem adına..buram buran sevgi ve hasret kokuyor mısralardaki duygular..
hüzün dolu çalışmanızı beğenerek okudum..tebrik ederim saygın akleminizi...tam puan 10 ..selam ve saygılarımla..ibrahim yılmaz.
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta