Her geçen gün artarken içimde sevgin
Vurdu ayrılığın kancası insafsızca, zalimce
Kanar dururum sessiz sessiz, yaram çok derin
Dalda çiçek mi kalır, kavuran soğuk gelince...
Dondu, isyan etti sensizliğine
Varlığınla kimlik bulan duygularım
Bak, hasretinle bile ağlayamıyorum
Karaya oturdu umut yüklü sallarım...
Keşke...Keşke...Diyerek tükendi düşler
Birer hatıra şimdi senli gülüşler
Senin özleminle gönlümde mutluluk tüter
Gel artık, dememden kan ağlıyor yürekler...
www.iebingul.com
İbrahim Ethem BingülKayıt Tarihi : 30.1.2006 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Varlığınla kimlik bulan duygularım
Bak, hasretinle bile ağlayamıyorum
Karaya oturdu umut yüklü sallarım...
tebrikler yüreğinize sağlık
Varlığınla kimlik bulan duygularım
Bak, hasretinle bile ağlayamıyorum
Karaya oturdu umut yüklü sallarım...
tebrikler yüreğinize sağlık
öyleyse;
hemen herkesin herkesten Sakladığı Bir 'yaram çok derin' ağlayışı da vardır...
sayın Bingül, neden böyle bir şiir yazdınız,
amacınız şiir yazmak mı;
yoksa sakladıklarımızı deşifre etmek mi?
TÜM YORUMLAR (18)