Gözlerimiz yağmurlarla ağlar
Hislerimiz bizimle yaşar
İçimizde içimizde ki kalpte
Neler anlatır bilinmez yaşam
Gelir geçer aynı bir sonbahar yaprağı gibi
Sürükleniriz ordan oraya
Kıymetini bilemeyiz duygularımızın ulaşmaya çalışmaz kaçırıveririz elimizden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
