Ağlayan Kaya Şiiri - Bilal Esen

Bir aşk doğdu ağlayan kayanın
göz yaşları önünde
Onunla sımsıkı sarılmış ve
dualar etmiştim tanrıya
kayadan damlayan göz yaşları şahitliğinde
Benim olsun bu kadın diye.
Onun gözlerinde bir başkalık vardı,
Renkler değişti o deniz sahilinde ve
Kayboldu denizin maviliği.
İşte bu yüzdendir böylesine sevdiren bana yeşili.
Almamıştım meyhane havasını bu denli
Seni sevmeden önce
Yeşil köşe meyhanesi bu kadar sevdalı değildi
Şimdi kadehlerimde senin kokun
ve tadın da sen varsın şarabımın.
Karşımda oturan güzel bayan ve
yani başımdan geçen
bayanın içimi gıdıklayan parfümünde de
sen varsın!
Ağlayan kaya önünde boynuma sarılmış
ve beni yeşil gözlerine hapsettiğinde

her nefes alışında ben,
Bende de sen vardın sen.
Seni görmeden önce
Ulusu deresinde geçerdi çoğu günlerim.
Artık bu derede yeşil, yeşil akıyor,
Belli ki ağlayan kayanın gözyaşları var içinde.
Önceleri dargın yüzüşsen balıklar
Şimdi neden sımsıkı sarılmışlar?
Durgun akan dere, şu balıklar
meyhanedeki yeşil köşem ve
İçtiğim şaraplar,
Her gün önünden geçtiğim akasya ağacındaki kuşlar
Neden kulağıma hep seni fısıldarlar?
Sana ulaşmak neden bu kadar güç oldu?
Ben çaresizlik istemiyorum,
Aslı ile Kamber,
Ferhat ile Şirin değilim ben.
Ağlayan kayada kalmamalı aşkım.
Seni unutmak istemiyorum,
şafak sökmeyi,
Güneş batmayı unuttu mu hiç.
Ne olur dokunmayın aşkıma kötü ruhlar.
Sevdi ise beni,
sevdim ise onu sanki kıyamet mi kopar?
Neden insan bir kez doğarmış
Böylesine sevmekte yeniden doğmak değimli?
Oysa ömür mevsimler gibidir,
Bazen ılık ve tatlı, bazen serin ve acı.
Cümle alem duysun
sonsuza dek seveceğim helga’yı
Gizli kalmasın bu sevdamız
varsın melekler kıskansın ama
göze gelmesin aşkımız.
Bu gecede bitti senin yokluğunla
artık şafak sökmek üzere
bitmeyen hasretinle
sana geliyorum Helga..
Şu hazan yapraklarıyla birlikte
bir bahar sıcaklığıyla
Yokluğundan sararmış/lığımla
özlemlerle geliyorum ve
Yeşil köşe meyhanesinde
yaşattığım umutlarımla,
Ağlayan kayanın gözyaşlarını
içerek geliyorum HELGA…… 1981

Bilal Esen 1981