Birgün yolda giderken bir çocuk gördüm ağlıyordu...
Annesinin elinden tutmuş yanımdan geçtiler...
Sonra kulak misafiri oldum annesinden bişey istiyordu...
Annesi boynunu büküp şu an alamayiz dedi...
Omasum çocuk dahada ağlamaya başladı...
Annesi üzülüyordu çocuğuna bir şeker bile alamadığına...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta