Uzanmıştım ezelden nice baharlara
Kışlarımın sayısı sığmaz sayfalara
Gölgem korunak oldu saf sevdalara
Şimdi ağla yüreğim doyasıya ağla
Mazideki fidanlar kayboldu ufukta
Kök salamadım kara toprağa
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
