Hayatın can dallarına
Giriverince sonbahar
Düşerlerken "Ben" dalından
Tek tek sararmış yapraklar...
Aşk vedası yürek dağlar
"Sen" gölgesinden...mahrum kalır ağaçlar.
Gözünden yaş damlar kirli
Ömründen yâr gider gibi
Bir yok oluşlu aşiyan
Kahrolup acılar başlar...
"Sen" kaybedişine ağlar
Ben gövdesinde...çıplak kalan ağaçlar.
Ahmet Durgut
Kayıt Tarihi : 9.3.2022 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Ben gövdesinde çıplak kalan ağaçlar"
Her ne kadar "biz" demek benlerin toplamından ibaret olsa da "ben" diyen yalnız kalır.
Erken anlamak gerek.
Hastalığın, yaşlılığın ve ölüm korkusunun doğurduğu "iman" kıymete tabi değildir.
Elinize, gönlünüze sağlık.
Halit Korkmaz
Naçiz
TÜM YORUMLAR (1)