Çocukluğumdan beri ağlamamı engellediler
Erkek adam hiç ağlar mı dediler.
Ne annem bizi terk ettiğinde,
Ne erkekliğe ilk adım sünnetimde,
Ne üçüncü sınıftaki ilk aşkımın İzmir’e gidişinde,
Ne de babamın ölümünde,
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




çok güzel ümit kardeş
Hep öyle değilmidir hayat;
Hep başkaları yön verir bize ve biz nedense hep onları dinleriz... Bence ağlamasını öğren; hüzünlerini, dertlerini akıt gözyaşı yerine...Umutlar kalsın sana ve koca koca sevgiler, hiç eksilmesin içinde ve hiç terketmesinler seni...
Sevgiyle kal... Gülay MORGÜL
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta