Ağlayamıyorum Şiiri - Burhan Ali Yağmur

Ağlamak istiyorum sadık!
Mahcubiyetim gözlerim önünde,
Dünün bugünden farkı yok,
Acılar az önce gibi, taptaze ömrümde.

Sabaha kavuşmam zor,
Ağrılarım çok kötü bu defa.
Dumanım tütmeden yanıyorum,
Harla ateşimi, çabuk bitsin bu cefa!

Geçmişimi çok özlüyorum sadık!
Göz kenarlarım henüz kırışmamış,
Ellerim zerre miskal buruşmamış,
Dilime tek kelime küfür bulaşmamış..

Işıklar sönüyor birer birer ömrümde,
Kendi yüzümü bile seçemez oldum.
Dostu düşmanı ayırt edemem gönlümde,
Kim yar, kim ağyar göremez oldum..

Ağlayamıyorum sadık,
Gözyaşlarım içimde ölüyor,
Dalında çiçeklerim soluyor,
Ağlayamıyorum, hislerim donuyor.

Kelimeler yok olup gidiyor zihnimde,
Sağ kalanlar zaten koca bir anlamsızlık..
Daralıyor ömür çemberim nasibimde,
Kalan yıllarım da acı bir dermansızlık..

Yine odamda ben ve masumiyetim,
Kederim avucumda, masum bir yetim.
Gökyüzüne bakarak umut vad eden hayallerim,
Müebbet var şimdi yerinde, hürriyetin!

Bizi pişmanlıklar pişirecek sâdık,
Hüzün döküldükçe yüzümüz ağaracak.
Ruhlarımız bedenden ayrıldığında,
Mutluluk mahcubiyete ağır basacak..