Ağlayacağım Şiiri - Hasibe Cavaç

Boş menzile birkaç hatıra koyup
Bu diyarı birgün terkedeceğim
Yüreğimi saran nefsimi soyup
Hüznümü kalbime garkedeceğim

Ben zaten gülmeyi istemiyorum
Ağlarken Kudüs'te minik yavrular!
Her gece bir inilti dinliyorum
Bana yetmez yaşadığım sancılar!

Bağrı yanık analar ağlıyorsa
Bırak tırnaklarım toprağı kazsın!
Zalim nefsim sebebsiz gülüyorsa
Vicdanım dünyaya bir mektup yazsın!

Tanka kafa tutan minik bedenler
Varsa hiç olmazsa kalbim utansın!
Çöplüğe gizlenmiş çaresiz eller
Kafamda fikirler çılgınca yansın!

İnsanlar üşürken soğuk çadırda
Gamsız kalbim üşüsün hiç olmazsa
Isınmak yakışmaz bana odamda
Kar yağıyor kardeşim; Pakistan'da

Sellere bıraktım umutlarımı...
Kalmasın dünyanın hırsı içimde
Acılarla oynamak yakışır mı?
Çileye düşeyim kardeşlerimle

Söndürün ne kadar aydınlık varsa
Ben karanlıklarda sürüneceğim
Leş kargaları dünyayı sarmışsa
Bugün hicranlarla gömüleceğim

Devasa buz dağları eriyormuş
Ben nasıl erimem bunca dert varken?
Maveraünnehir üzülüyormuş
Malum emelleri dürtüklüyorken!

Oklar gelirse dinime kardeşim
Beni yaksın bağrımı açacağım!
Ben gülünecek bir şey göremedim
Görünceye kadar ağlayacağım!

Alemlerin Rahmetine el uzanmışsa
Söksün yüreğimi dağlayacağım!
Her zerrem çürüyüp toprak olsada
O mahsun ruhumla ağlayacağım!

O rahmet sancağa almazsa beni
Melekler alnımdan öpmezse benim
Her uzvum şikayet ederse beni
Cehennem içinde ağlayacağım!

Kapılara mühür vuruluyorsa
Toprağa imrenip ağlayacağım
O asli yurdumun çıkışı yoksa
Nefsimin zulmüne kahrolacağım!
O yeni yurdumun çıkışı yoksa
Günahıma kahredip ağlayacağım