Metin Külünk ve Kardeşim Emin.

Bir rüya içinde Bir nida,
Gel yanıma ben Metin Külünk,
Önce sen çağırdın beni Metinim.
Aradım seni nedense bulamadım,

Basamaklardan çıktım,
Baktım orası mescit,
Hemen Secdeye yattım
Ona yalvardım yakardım,

Ağladım'da ağladım.
Secdede Ölüyorum sandım,
Secdeden başım kaldırdım,
İki elimle Tevhidi haykırdım,

Birden mescide insanlar doldu,
Arkamda biri tanımadığım,
Sonra usulca ayağa kalktım,
Kardeşim Muhammed Emin,
Sen belirdin ayakta sen vardın,
Masumca sanki arkamı kollardın,

Sen bizlere Rahmandan emanet kaldın,
Sanki Rabbimize bizi sen ulaştıracaksın,
Ağladım yine ağladım öylesine ki duramadım,
Sana sıkıcana sıkıcana sarıldım,
Canım kardeşim Muhammed Eminim.
Hıçkıra hıçkıra gözlerimi açtım ve uyandım,
Metin Külüngüm senden ise haber alamadım.