Mutlulukla dolmuştu, küçük odamız,
Kendimize kalmadı, şimdi faydamız,
Hani tarih yazmıştı, büyük sevdamız,
Bir kısa güne döndü, ağlattı beni...
Keyifle başlamıştık, her yanımız şen,
Kuşlarımız olmuştu, zevkle ötüşen,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sayın Osman İnci,
Yalın ve sade bir anlatım tarzınız var.
Severek paylaştım.
Kimse ağlamasın aşklar bitmesin
gözyaşlarının en dolusu yar gidişi değilmidir...kutladım efendim...dizeleriniz yaşları coşturmuş
Osman bey;
Yüreğinize sağlık kutluyorum.
sevgi ve selamlar.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta