Ağlatmayın insanı o eşref i mahlukattır,
Bazen hüznü o kadar ağır ki arşı ağlatır.
O insan ki yaratanın biricik şaheseri,
Mutluluğa gark eder hüzün dolu o sesleri.
Üzmeyin insanı ki vardır Yüce bir sahibi,
Perişan eder sizi bulamazsınız bir muhibbi.
Sevindireni sevindirir, üzeni de üzer,
O sevdiği şaheserini ezeni de ezer.
Ezer ve üzerseniz gücünüzle bir zavallıyı,
Rezil olursunuz darbetmekle o dünyalıyı.
Mal mevki ile gücünüze lütfen güvenmeyin,
Cürmünüzle o kapıya ki sakın hiç gitmeyin.
Maldan olur güçten düşersiniz günlerden bir gün,
Bıraktığınız, günah vebal ile dolu bir dün.
Aralık 2020
Karaçoban
Kayıt Tarihi : 8.7.2021 10:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!