Ağlatmayın artık Şiiri - Yasemin Güven

Sormayın nasılsın diye düşünüyormuş gibi davranmayın...
Nasıl yokmuşum gibi yaşıyorsanız devam edin ne olacak...
Sizin için ben ölmüşüm yaşamışım ne farkeder neyi değiştirir...
Siz değilmisiniz güneşimi söndüren gündüzümü geceye çeviren...

Sormayın niye bu kadar ağladığımı gizli gizli...
Yıkan darmadağın eden siz değilmisiniz ışığımı söndüren...
Yaşadığım hergüne pişman eden sabahlara kadar gözyaşı döktüren...
Ölmeden mezara gömen ve ardına bile bakmayan sizler değilmisiniz...

Bazen kuş olmak istiyorum uzaklara çok uzaklara gitmek için...
Kimsenin beni bulamıca ve üzüp ağlatamıca bir yere gitmek isterdim...
Ben yaşadım mı diye soruyorum hayır yaşamadım yaşamadım...
Bırakmadılar can evimden vurup öldürmeye çalıştılar...

Bir yalan içinde ömür harcamışım kendimi kandırmışım...
Zaman ilaçtır dedim ilaç değil zehir oldu bana...
Her gidişler bir bitişim oldu dağıldım yine...
Yalan dünyada yalan insanlar içinde yaşamaya mahkum oldum.

YASEMİN GÜVEN