İstanbul’u hiç böyle hüzünlü, yaslı, dertli, çaresiz
Böyle kaygılı, acılı, zemheri gibi görmedim
Sahillerinde dalgalar homurdanıyor
Kirlenen masmavi denizi
Köpürüyor, kokuyor
Marmara Boğaz’ı
Adeta ellerimde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta