Ağlasam Kaynayacağım Kazan Gibi

sorsan yüzündeki gölgeyi
gülmesini unutmuşluğunda
yükselen şafakta umudum
alnına sürdüğüm erkenci çiğ tanesi
ellerin buz gözlerin kanamış
suları serttir ayazlıdır köyümün

sen gitmezsen tadı mı olur
benim işim nedir orda yalnızca
gözlerin bulutlanmış özlem dolu
hergün gördüğün düşler yorgunu
bugün neler gördün anlat hele

sabahları çaydanlık yalnızlığında
camdan sardunya kokuları gelir
şiirlerime kırlangıçlar tünedi
açlığım sana toprak insanına

gel demeni ne çok istedim şimdi
şiirler dolusu yalnızlığa kapılıp
çoğu sana yazılmış seni anlatır

eserse acı poyraz kanatırcasına
seni özlemişliğimin kanıtıdır

ağlasam kaynayacağım kazan gibi

07:08 27.08.2009denizli