Ağlarız Sana Ey Şehit Şiiri - Kasım Kobakçı

Nebiler soyunun,
    parlayan nuruydun,
İman bahçesinin,
    eşsiz gülüydün,
Tüm inananların,
    umudu, dirilişiydin,
Ağlarız sana ey şehit,
    kahrolsun o gaddar.
*
O gaddar, nefsine esir,
    zorba bir hükümdardı,
Saltanat tacını,
    zorbalıkla çalandı,
Tertemiz canlara,
    kılıçları çekendi,
Ağlarız sana ey şehit,
    kahrolsun o gaddar.
*
Çöl ortasında bir damla
    suya hasret kaldılar,
Şer ordusuyla dört bir
    yandan kuşatıldılar,
Pak bedenlere sayısız
    yaralar açtılar,
Ağlarız sana ey şehit,
    kahrolsun o gaddar.
*
Issız topraklarda,
    etrafını çevirdiler,
O soylu can için,
    ölüm fermanı verdiler,
Hiç acımadan,
    o mübarek canı aldılar,
Ağlarız sana ey şehit,
    kahrolsun o gaddar.
*
O kutsal başı,
    gövdesinden ayırdılar,
Bir kargı ucunda,
    zafer diye dolaştırdılar,
Korkunç akıbetini,
    hiç mi anlamadılar?
Ağlarız sana ey şehit,
    kahrolsun o gaddar.
*
İnsanların birliğini,
    paramparça ettiler,
Gönüller arasına,
    ayrılık tohumu ektiler,
Yeryüzüne sanki,
    cehennemden alev getirdiler,
Ağlarız sana ey şehit,
    kahrolsun o gaddar.
*
O, isyanın ve ayrılığın,
    baş mimarıydı,
Haktan saparak,
    kendi yolunu tutandı,
Bugünün zalimleri,
    onun mirasçısı,
Ağlarız sana ey şehit,
    kahrolsun o gaddar.
*
Bu kalp, bu büyük acıyla,
    sonsuza dek sızlar,
Bu mateme kayıtsız kalan,
    yürekler katılar,
Şehidin yokluğu,
    en derin yaraları kanatır,
Ağlarız sana ey şehit,
    kahrolsun o gaddar.