ağlarım her birisi yarım yamalak,
Özgürlük soluyacaktık hani.
Dünyanın uçsuz bucaksız beldelerinde,
Aya yıldızlara,
Gidecektik,
Samanyoluna uzanmıştı hayallerimiz.
Bağlar bahçeler,
Yüzü gülen güzel yüzlü muhtaçlar,
Ardımızdan sevinç gözyaşı olacaktı.
O akmayan gözyaşlarına ağlarım şimdi.
Atiden Maziye köprülerimiz yıkıldı,
Duaya kalkan eller bir bir yana devrildi.
İrkildi naif yürekli bebekler.
Ağlarım şimdi yokluklarına derinden.
Baharı yaşayacaktı hani uçsuz bucaksız coğrafya,
Böylesine yağınca ardım sıra felaket,
Savrulan her bir bedene ağlarım üzülerek.
Atila Yalçınkaya 05.02.2017
Kayıt Tarihi : 26.4.2020 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!