Ağlarım lakin beyhude, geçen ömre ağlarım.
Feryadım yükselmekte firakıma yanarım
Bu ömrü ben tükettim nedir eldeki karım
Başımdaki beyazlar, birde dildeki zarım
Ağlarım günahıma, boşa geçti hayatım
Sonunda belim büktü tembellik ve rahatım
Bakmaya kıyılmazdı, çizgi doldu suratım
Asri bir mezarlık mı acaba son durağım?
Ömrümün merdiveni ölüme dayanmadan
Ey insan denen insan uyan artık uykundan
Son kez Lailaheillallah dökülsün dudağından
Yolun cennete döner cehennem durağından
Kayıt Tarihi : 20.7.2010 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atila Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/20/aglarim-151.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!