Ağlar Şiiri - Huzuri

Ağlar zanneyleme kendini ancak
İns ü cin zemin ü asuman ağlar
Şad gördüğün senden dertlidir mutlak
Herkes bir taraftan perişan ağlar

Bu ne mutlak muammadır ilahi
Hallinden acizdir binlerce dahi
Dağları inletir bülbülün ahı
Gonca düşmüş zağ elinden kan ağlar

Neşat u neşeden dem vurma zinhar
Sonunda nedamet edersin izhar
Hazan elçisidir mevsim-i bahar
Çiçekler yas tutar bağıban ağlar

Dünya değil imiş gülmenin yeri
İster git ileri ister kal geri
Elhasıl anadan doğduktan beri
Huzuri her saat her zaman ağlar