Deli gönül şu çamlığın başına
Çıkar bir ardıca yaslanır ağlar
Aldırmadan boranına kışına
Yar aklına düşer hislenir ağlar
Gün vurupta kar suları çağlarken
Lale, sümbül boyun büküp ağlarken
Yar zülfünü belik belik bağlarken
Dağlarla yarışır süslenir ağlar
Kara koyun dolaşırken yazıda
Madımak topluyor Türkmen kızı da
Yufka ekmek şekillenir bezi de
Kınalı ellerle ıslanır ağlar
Yüzüne bakınca yeri dikizler
Silinmez sineme de açtığın izler
Mendil diye gönderdiğin o bezler
Emer gözyaşımı beslenir ağlar
Bulgur pilavını yufkaya döksek
Köpüklü ayrandan bir yudum çeksek
Şimşir kaşığı da bağrına dikse
Bilmezler sevdanı paslanır ağlar
Bizim yaylaların havası serin
Sunalar uğramaz suları derin
Ben burada ölürsem köye gönderin
Anam mezarından seslenir ağlar
Veysel derki yaylasında kuş olsam
Çil kekliğin saklandığı taş olsam
Yar uyurken yaslandığı döş olsam
Ruhum gözlerinde uslanır ağlar
14-4-14
Veysel ERASLAN
YOZGAT
Kayıt Tarihi : 14.4.2014 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)