Aynalara bakmamalıyım Amata. İçimi karartıyor bu yorgun surat. Farkında mısın?
Gözlerime onun hüznü dolmuş. Şakaklarıma hasreti yağmış. Aynalardan uzak durmalıyım Amata. Dayanamıyorum daha fazla bu yorgun surata.
Giderken bizim için her şey daha iyi olacak demişti. Biz’den bahsediyor sandım. Gitse de gelecekti. Öyle ya,bizim için her şey iyi olacaktı. Nasıl sevinmiştim bilemezsin.
Şimdi şimdi anlıyorum Amata,meğer hiçbir zaman “biz” olamamışık bu aşkta. Meğer sadece o ve ben olarak yaşanmış aşk sandığım tüm anlar…
O başka heveslerde
Ben O’nsuzluktan ölüyorum nefes nefese…
Adı, soyadı
Açılır parantez
Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl, bitti
Kapanır, parantez.
O şimdi kitaplarda bir isim, bir soyadı
Devamını Oku
Açılır parantez
Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl, bitti
Kapanır, parantez.
O şimdi kitaplarda bir isim, bir soyadı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta