Bebekler gelir dünya'ya,
Sevimli, masum, korumasız.
Küçük insanlar,
Küçük kadınlar, küçük adamlar,
Ağlarlar...
Daha bilmeden hayatın acı gerçeklerini,
Nefes alabilmek içindir gözlerinden akan ilk yaş.
Siz doyurursunuz açlığını,
Bedenine, ruhuna siz öğretirsiniz doymayı,
Siz öğretirsiniz mutlu olmayı,
Elinden tutarsınız, güvenmeyi öğrenir,
Adım attığında güzelliklere koşsun istersiniz.
Gerektiğinde canınızı uğruna feda edersiniz.
O sizin fidanınızdır,
Suyu sevgidir, güneşi dostluk.
Tüm dünyayı sarar küçücük yürekleri,
Ağlatmayın ne olur,
İçinizdeki hiç büyümeyen bebekleri...
Kayıt Tarihi : 7.1.2008 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ağlayan bebeklerin ne istediğini bileyim ve onların sorunlarını gidermeye muktedir olayım.
Yüreğinize sağlık efendim güzel bir konu ve güzel bir şiirdi.
Binali KILIÇ
TÜM YORUMLAR (16)