Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ne vakit vuslatı ansam, titreyerek ağlasam
Kalbimin inşiraha hasretini nasıl anlatsam ve iflahı koklasam
Ağlasam, durmadan hakkın zikrine kanarak yalvarsam, hiç usanmasam
Sermayem için kollarımı açarak, kalbi lekelerimden aklanmayı, ah affıyla başarsam
Rabbim kalbi lekelerimizden arındırmak nasip etsin ve affetsin
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta