(utancına) Yorgan Çekmek

Ağlamayı çok seviyordum.
Bir de utanmayı.
Bir ömür utanmak ile ağlamak arasında gidip gelmiştim zaten.

Ne yüzüm bir soluk güldü
Nede üç beş insanı, utangaç halimle güldürebildim.

Bende istedim marjinal yollarda, çekirdek çıtlatmak
Sevgilime küsüp, naz yapmak.
Kahve içmek çay
Deniz sahilinde, hesabın, kaç lira geleceğini hiç düşünmeden yemekler söylemek.
Arkadaşımla, kasaya hesap ödeme kavgasına düşmek.

Telefon açıp, sevgilime çiçek sepeti göndermek.
Arabayı bırakıp, uçakla İstanbula dönmek
Sabah, Palandöken
Akşam, Uludağ, Marmaris.

Aslında, bunları arzularken bile, kendimden utandım.

Utanma Duygusu Var ya !
Akşam çocuğunun isteğini alamayan bir baba nın, (utancına) yorgan çekmesi.

Dününe, sünger çeksen de
Yeni güne, umutla uyanırsın
Mevzu değişmez, hep aynı..