Ağlamak Varya Şiiri - Aydın Gürz

Kendine isyan edipte ağlamak yok mu gizlice bir köşe de sessizce içten gelerek bilinçsiz bir halde kendini kaybetmiş yüreği fırtınalar da gerçekten severek depremler olurken sinemde. Açan her türlü yara. Kapanmaz çeşit çeşit kalbimde. Kader diyorlar buna bahtım kara. Sevgiyi yaşamak vardı. Anlamsız kaldım bu diyarda. Oysa sen olsan böyle mi olurdu. Gülen gözlerim senin olurdu.
Arar aşk ile alemi seni bulurdu. Ama yoksun zaten hiç benim olamadın ki, sevmeyi sen ellerde ellerde buldun sanki. Şimdi sadece sensiz seni ben yüreğimle kalbimde ki seni seviyorum…
Tek çare şiirlerim var ya,
Birde derinden sızlayan,
Gönül acısıyla ağlamak var ya…
Şerefsiz bunlar yeter bana…