Ağlamak Şiiri - Cihat Şahin

Tebessüme, yok hiç mecal
Ağıt yaksak, az gelecek
Toptan terhis, yapar ecel
Durum ciddi, kim gülecek?

Şu dar için, ağlamalar
Dünya olmuş, kalplere yar
Yar olurmu, hiç bu diyar?
Binler dert var, ağlanacak

Beka için, üzülen kim?
Üzülürmü, kalbi sakim?
Teşhisinden, aciz hekim
Ah halimiz, ne olacak?

Şimdi ekser, mal derdinde
Hep geçici, kar derdinde
Yok, çoğunun, nar derdinde
Orda çoklar, saç yolacak

Özü yakan, dilber közü
Kalbi üzen, onun nazı
Yüz vermezse, komşu kızı
Göz yaşları, sel olacak

Ağlar kimi, ozonuna
Kimi ağlar, ozanına
Yanar kimi, suzanına
Ahret işi ne olacak?

Kuru üzüm, vermez pekmez
İster yoğur, istersen ez
Kuru gözü, kepçeyle kaz
Sanma damla, yaş gelecek

Çoğun derdi, güya ati
Ati nedir, bilmez kati
Onun derdi, menfaati
O istikbali, ne bilecek

Şanlı nebi ne demişti?
Hep bunları, söylemişti
Kendi bol bol, ağlamıştı
Ondan ibret, kim alacak?

Çoğu sarmış, orman derdi
Olmuş adam, ağaç kurdu
Nerde biraz yeşil gördü
Hemen ora, ev kuracak

Mümin avam, hoca ami
Vaaz etse, güler Sami
Kan ağlıyor, hale cami
Gözyaşını, kim silecek?

Artist gibi, hacıağa
Caka satar, sola sağa
Pek bayılır, ağam yağa
Derdim çoktur, kim bilecek?

Müzmin oldu, gönül sızım
Duymaz beni, oğlum kızım
Bir feryattır, her bir yazım
Gözüm aksa, kim silecek?

Çoktan koktu, balık baştan
Nefret geldi, büyük baştan
Biz vaz geçtik, gözden yaştan
Başa bela, kim olacak?

Hâkim olmaz, hisse hâkim
Hekim olmaz, nefse hekim
Çok gayretler, kalır akim
Bunca gamı, kim alacak?

Diyemem ben,” neme lazım”
Bu dertlerim, bana lazım
Susuz geçti, kışım yazım
Sebep isyan, kim bilecek?

Var elbette, kalbi yaslı
Özü nurlu, gözü yaşlı
Gece olur, dua faslı
Yoksa kıyamet olacak

Gökten bela, akmıyorsa
Yıldırımlar, yakmıyorsa
Hak dünyayı yıkmıyorsa
Bu has duadan olacak