Cemreyi düşürdük bahar yakındır,
Kışın kollarına ağlama sevdam.
Yıkık viranımız olur bayındır,
Gurbet yollarına ağlama sevdam.
Arı gibi çiçek çiçek sorardım,
Her rüyayı bin manaya yorardım,
Gül çehreni seherlerde arardım,
Geldim dallarına ağlama sevdam.
Ağaran saçlarım hasret ikramı,
Onulmaz düşlerim sarmaz yaramı,
Senden kazandığım helal lokmamı,
Bandım ballarına ağlama sevdam.
Gönül köprümüzü kurarız yine,
Günü bağrımıza bağlarız yine,
Yüce sevdamıza çağlarız yine,
Kırık tellerime ağlama sevdam.
Dağlarımız ceylanları güdecek,
Bahçemizde yine güller bitecek,
Ocağımız senden içre tütecek,
Sönen küllerime ağlama sevdam.
Kalem tutar sana türkü yakardım,
Dua eder yücelere çıkardım,
Saçın okşar gözlerine akardım,
Ölen ellerime ağlama sevdam.
Her çiçek dalında seni yaşarım,
Kırık kollarımla sana koşarım,
Firak ateşiyle kaynar taşarım,
Sensiz sellerime ağlama sevdam.
Mısralarım dökülüyor hüzünden,
Kelimeler sökülüyor özümden,
Kafiyeler çekiliyor yüzümden,
Susan dillerime ağlama sevdam.
Kayıt Tarihi : 4.3.2009 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzide gönül insanlarından oluşan bir sohbet ortamında baliğ bir hatip olan değerli bir üstadın 'neden hep sevdalarımız ağlıyor arkadaşlar hiç düşündünüz mü? ' üzerine düşüncelerimin ellerime düşmesi sonucu bu dizeler oluştu.
TÜM YORUMLAR (19)