Sen ağlama sevdam, ne olur ağlama...
Çünkü ne zaman ağlasan gökyüzü bana küsüyor.
Olanca şimşeklerini nefretle yüreğime kusuyor.
Ne kadar yağmuru varsa üzerime üzerime boşaltıyor.
Fırtına ve kasırganın taşıdığı ayaz, tüm bedenim sarıyor.
Tsunamiler kopuyor gönlümde, güneşim kayboluyor.
İçim ürperiyor, zifir gibi karanlık oluyor gönül bahçem.
Tek bir ağaç bile çiçek açmıyor yüreğimde.
Tek bir kuş konmuyor dalımda.
Sevda şarkıları söylenmiyor bir daha.
Yeşilim kuruyor, koklamaya kıyamadığım güllerim soluyor.
Papatyalar kayboluyor bir anda.
Bir gün ömrü olan kelebekler dahi,
Yaşamak bu mu diyerek benden gidiyor.
Sen ağlama sevdam, ağlama ne olur.
Sen ağlayınca çaresizlik sarıyor tüm bedenimi.
Kendimden nefret ediyorum, tiksiniyorum bir anlamda.
Kimim ben, nasıl bir adamım ki sevdam ağlarken karşımda,
Ben böylesine çaresiz kalıyorum diye kahırlanıyorum.
Kendimden utanıyorum, yaşamak bana ağır geliyor.
İçimde depremler oluyor ve ben enkazın altında,
Kurtarılmayı bekleyen bir çocuk misali çaresiz kalıyorum.
İçimden haykırarak ağlamak geliyor ama sesimi duyuramıyorum.
Göz pınarlarım kuruyor, akıtacak bir damla yaş bulamıyorum.
Kanım donuyor, nefes alamıyorum, boğuluyorum...
Sen ağlama sevdam, ağlama ne olur.
Beni karşında bu kadar aciz bırakma,
Her şeye razıyım yeter ki bana bu çaresizliği yaşatma.
İste benden, dile, emret ne istersen senindir.
İste uçmak için kendimi en yükseklerden atayım.
İste yerin yedi kat dibine gireyim.
İste denizlere dalayım, dağları deleyim.
İste çekip çöllere gideyim, dilersen yok olayım.
Ya da hep senin olayım.
Olmadı şu bedenimi sana kurban adayayım.
Ama ağlama bir tanem, ağlama...
Bana bu çaresizliği yaşatma.
Ben senin mutluluğunu sevdim.
Neşeni, kahkahanı sevdim.
Ben senin masumiyetini sevdim,
Aklını, zekânı sevdim.
Gülerken gözlerinin ışıl ışıl parlamasını sevdim.
Ama gözyaşlarını, hüznünü sevemedim.
Bırak hüzne ait duygular bende kalsın.
Ben ağlarım yerine.
Ben dökerim gözlerimdeki tüm yaşlarımı.
Ben üzülürüm senin adına.
Ama sen ağlama.
Sen yakma benim yüreğimi gözyaşlarınla.
Kavurma ateşlerde kalbimi bir daha.
Yapma sevdam, ne olur ağlama...
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 12:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen ağlama sevdam, ne olur ağlama... Çünkü ne zaman ağlasan gökyüzü bana küsüyor. Olanca şimşeklerini nefretle yüreğime kusuyor. Ne kadar yağmuru varsa üzerime üzerime boşaltıyor. Fırtına ve kasırganın taşıdığı ayaz, tüm bedenim sarıyor. Tsunamiler kopuyor gönlümde, güneşim kayboluyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!