Bak oğlum bu gördüğün gözyaşıdır
Korkağın utancı, merdin aşıdır
Ağlamak bir nevî def-i hâcettir
Gülmeyi unutmak yolun başıdır
Doğarken anandan ağlarsın önce
Gözünden katreler süzülür ince
Kahkaha, bahçende gül ise eğer
Ağlamak Sahra'da açılan gonca
Sorsalar 'Ne' diye bana, son sözün
Derim ki 'Ağla ki, çağlasın gözün'
Eğer ağlayacak bir hâl bulursan
Gözünden akanla paklanır özün
Ağlayan dereler, akar denize
Başaklar yağmurla geliyor dize
Ağlamak, yanmanın çaresi olsa
Nebî'nin gözyaşı yeterdi bize
Gözyaşı üstüne bir şiir yazdım
Bak oğlum, altına imzamı kazdım
Ağlamak, karası olsaydı yüzün
Deden ağlamazdı, ben ağlamazdım
(istanbul-01.06.2005)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 1.6.2005 13:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğini acılar karatmasın.
TÜM YORUMLAR (3)