Ağlama Leylâ Şiiri - Eşki Mahfuz

Yaldız yaldız özün şemsin cevheri
Yâr! Sen yakıyorsun, ben bakıyorum
Yıldız yıldız gözün vuslât ümidi
Yâr! Sen bakıyorsun, ben diliyorum

Sermeden istikbal yâd bile bile
Sarmadan arzuhal ah lime lime
Sormadan bir sual göz göre göre
Kan! Sen diliyorsun, ben kanıyorum

Ateşle dağlayıp güzelleştiren
Feriyle ağlayıp gazelleştiren
O renkle, çağlayıp semalaştıran
Gül! Sen kanıyorsun, ben acıyorum

Ezelden aşikâr Kays'ın sonunu
Ecelden salt efkâr bilip ruhunu
Elemden, inkâr da edip nurunu
Aşk! Sen acıyorsun, ben gülüyorum

Nihayet, dudağın Kevser şerbeti
Ol aklın kümbeti, Firdevs Cenneti
Çöllerim denizdir, neyin hikmeti?
Can! Sen gülüyorsun... Ben, ölüyorum...