Ağlama Şiiri - Nevzat İncedere

Ağlama demek kolay hasret acısı ile yaşamayanlara
İçim yanıyor içim bilmem nasıl söylesem sana anne
Yalnızım anne yalnız koskoca dünyada yapa yalnız
Öyle sahipsizim ki bilsen sarar mıydın sarılır mıydın
Bir kenara itilmiş gibiyim yalnızlık üşütüyor benliğimi

Sıkıca kucağına basıp sar sarmala yavrum de anne
Daha büyümemiş bir çocuk var içimde sevgine muhtaç
Ansızın çöktü üstüme hüzün duyguları ıslak didelerim
Gül yapraklarım alındı kozamdan diken gibi kala kaldım
Ömrüm taze bir fidandır sensiz olmak yalın sade ve cılız

Gidişin izi kaldı yüreğimde gidenler dönmeyi unutur elbet
Sen gittin ben gülmeyi unuttum dönüşler milat olsalar da
Dayanacak halim kalmadı hasretin yüreğimi dağlar anam
Canım cemaline sevdalıdır gidenlerin gidişleri ile yaralıdır
Acılar eğnimden akar soranlara iyiyim bir şeyim yok derim