Yağmur misali kurşunlar yağarken,
Daha açmamış çiçekler solarken,
O ahkam kesen alimler susarken,
Gülmeden ölen çocuğa ağladım...
Kan kokan rüzgar çarparken yüzüme,
Küfürler savurdum dinsiz zalime.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
trajik bir siir.tarihle gercegin,iyiyle kotunun , dogruyla yanlisin catismasi işlenmiş.caresiz kaln sair aglayarak butun zulumlere karsi koymya calisiyor. onceki siirinden hareketle siirinin gercek kimligine burunuyor olmasi sair icin umit verici. basarilarinin devamini dilerim.
Murat DÖNMEZ/ Gaziantep
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta