Ağladım Şiiri - Ahmet Karaaslan

AĞLADIM…

Aklıma geldi de ölüm acısı
Uykumu yarıda böldüm ağladım.
Hiç bitmek bilmedi yürek sancısı
Saçımı, başımı yoldum ağladım.

Bazen hasbahçede gül olup açtım.
Kimi gün kuşlarla havada uçtum.
Karnım doymuyordu her vakit açtım
Muhanet içinde kaldım ağladım

Dizde derman yoktur, gözlerim bağlı
Kan-yaş akıtırım yüreğim dağlı…
İdam ipim hazır hemi de yağlı
Başımı taşlara çaldım ağladım

Avcılar gördü de düştü peşime
Ağrısı sızısı girdi girmiş dişime.
Dünyanın derdini koyup döşüme,
Çaresiz kalınca doldum ağladım.

Güneşim karardı, dilim mühürlü
Görülmüş mü hiç eceli tehirli?
Doğarken ballıydı, sonu zehirli!
Ahir gelecektir, bildim ağladım.

Bulut olup yağmurumu getirdim
Çiçek açtım meyveleri yetirdim
Günler boşa geçti, ömür bitirdim
Cenazemi kendim kıldım ağladım.

Yerimi-yurdumu ederler talan
Görülmüş mü burada muradın alan?
Ölüm gerçek imiş, yaşamak yalan
Gözümün yaşını sildim ağladım

Aha gidiyorum ben aranızdan
Işık alamadım hiç çıranızdan.
Malınız, mülkünüz ve paranızdan
Sıtkımı sıyırdım, öldüm ağladım.

Ahmet KARAASLAN
16/11/2011 Talas/KAYSERİ