Ağladılar senden anlattıklarıma

Ayaklarının sureti mahalleni ayaklandırdı.
Meydanda bir ceset yatıyor,
Benden geri kalan.
Gözlerimde ki rüyadan,
Ve hastalığımdan,
Artan…

Cesedi kaldırıp gömdüler,
Yanlış yüreğe,
Filizlendim sessizce.
Teninin kokusuna hasretli,
Çiçekler çıkardım…
Utandılar yaptıklarıma,
Ağladılar senden anlattıklarıma…

İsteyemediler benden,
Toprağın altında kalmamı.
İsteyemediler gülden,
Dikeninden utanmasını…

Mahcup oldu gökyüzü,
Gülüme ve cesedime ağladı.
Adına yağmur dediler,
Kimse gerçeği anlamadı…
Çocuklar cesaret etti,
Gözyaşlarına sordu…
Bozmadı oyunumu gözyaşları,
Cevapları iki melodi etti…

Yol kenarları ve günbatımı,
Ağlaştı her melodi başlangıcında.
Melodiler ağıtlara benzetti kendini,
Şereflendirdiler cesedimi…

Öylece kaldım…

Sokak çocukları ve sanatçılar bile utandı…
Sevdiklerimin cesedime yaptıklarına…
Sığındım tanrıya…
Anlattım…
Ağladılar senden anlattıklarıma…