Ağladığımı görme diye Şiiri - Ertuğrul Bey

İçim içime sığmıyor yokluğunda
Sesimi duyuramıyorum
Bazen ne yapsam ne ne etsem olmuyor
Sussam olmuyor konuşsam başka
Kimseye meramımı anlatamıyorum
kimsede kalmamış sanki ilacım
Bir kuru merhem bulup yarama süremiyorum
Herşey üst üste geliyor
Rabbime gece gündüz yalvarıyorum
Yok ya ne ilgisi var birtanem
Gözümde yaş yokki ağlamıyorum...
Seni düşünürken bile seni yoruyorum
Farkındayım
Yormak istemesemde elimde değilki
ben Sensiz çok zor nefes alıyorum
Kırılma olurmu dökülme
Seni üzmeyi seni kırmayı sevmiyorum
Sözlerimi lime lime edip yutuyorum
Bilmiyorki insanlar yuttugumu sanıyorlar
Her biri demir leblebi bilmeyecekler bilmiyorlar
Sözü sürekli değiştiriyorum
Duygu deryasında ordan oraya geziyorum
Kim demiş ağladığımı hadi oradan diyemiyorum
İçimmi ne halde neler var neler
Minicik gamzeler ahu gözler bal dudaklar
Yürekte bir güzel kaşınmak isteyen yara
Bir parça bulutta var karamı karadır
Hissettiğim anda dönüşüyor bembeyaz kar'a
Ben kartanem dediğim anda sen anla
Yok vallahi billahi ağlamıyorum...
Hiç belli etmiyorum değilmi
Güçlü ve sağlam duruyorum
İçten içe deli gibi haykırıyorum
Sevi ile yogrulmuş benliğim seni severken çok ama çok mutluyum
Gelecekten eminim her şeyden çok umutluyum
Uzat elini dokun gözlerime bak kup kuru
Yağmur yağıyor kartanem yağmur AĞLAMIYORUM