Ağladı Su Şiiri - Kağan İşçen

ağladı su
aksin mi düştü yoksa
kırkikindi yağmurlarına
çocukluğumuzun el ele geçtiğine say
ayrılığımızın dipdiri kalmasını
kalbime saplanıp çıkmayan o mevsimsizliği

düşlerimde kalan gölgendir ruhumun tek elbisesi
senden arta kalan üşümekle geçiyor ömrüm
ölüm müsveddeyse ayrılığın var ya

uzak kervan gözlüm
neyin yakın ki uzak imkansızlığından başka
düşkünlüğümün nedeni
güneşten soyunmuşluğum
saçlarımdan akan çile pınarım

sen ki
en güzel gerekçesi
yaşamanın ve
ölmenin

ağlıyor bak su
gel kurtar çöllerimi ellerini yıka
ağlayan yanımla ırgalan
hiçbir kente yakın değiliz
şefkatimle ört üzerini
anılarımızla oyalan