Yüzü ağlama duvarıydı fark edilmemiş,
Yüzü çile aynasıydı tutuklunun.
Solarken karanlık, umutlu bir çiçekti günışığı.
Tutuklu, yoksulluğun ve terk edilişin durağında,
Derin derin bakarken annesine;
Yıllar bir bir geçti önünden,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
