Ağladı (10 kasım) Şiiri - Ulvi Mehmet

On kasım sabahı öldü uyanmaz
Ağaçlar yaprağı döktü ağladı
Böyle bir acıya dağlar dayanmaz
Milletim yerlere çöktü ağladı...

Ekimde sevindik kasımda hüzün
Bulutlar ağladı boşaldı gözün
Eceli vadede dolunca izin
Çiftçiler tarlayı ekti ağladı...

Yattığın siperler hasret çekiyor
Şarapnel göğsünden bile sekiyor
Köylü tarlasını senle ekiyor
Sakarya denize aktı ağladı...

Milletin seninle yüzleri güldü
Aşını payladı ekmeği böldü
Mehmetçik savaşta öl dedin öldü
Kabrine bayrağı çekti ağladı...

Kızların tezgaha sevgi dokuyor
Her karış toprağım Kemal kokuyor
Çocuklar kitapta seni okuyor
İstikbale ışık yaktı ağladı...

Her türlü güçlüğü senle yeneriz
Işığın olmasa yanmaz söneriz
En kötü günlerde sana döneriz
Öğretmen kürsüye çıktı ağladı...

Mehmet'im düşmanı boğar demiştin
Bu millet düşmanı kovar demiştin
Yakında ufuktan doğar demiştin
Parlayan güneşe baktı ağladı....